Sandra
Afgestudeerd bewegingsagoog en psychomotorisch therapeut, speel- en zwemmaatje van autist Thom en gymjuf van 60 geweldige kids. Is lief, tikje wispelturig. Is altijd op zoek naar nieuwer/gekker/leuker. Is creatief denker en doener. Kan zich blijven verwonderen over de meest eenvoudige dingen.
Ik kan niet zonder schrijven, speel gitaar en piano, doe aan klassiek ballet en hiphopdance, geniet van contact met vriendinnen, heb in het dagelijks leven teveel te doen en doe met regelmaat even he-le-maal niks. Ik ga in mijn vrije tijd graag naar theater (musical/cabaret/toneel/dans), maar sta zelf ook graag op het podium.
Wat ik later wilde worden, wist ik nog niet. Wat ik wél wist, is dat ik LATER, als ik volwassen zou zijn, een keer naar Afrika wilde om een schooltje te bouwen. Toen ik begin februari begon aan mijn afstuderen en me afvroeg wat ik na mijn studie wilde doen, besefte ik dat LATER nú is. Ik ben volwassen en dus is het tijd om die dromen te verwezenlijken. Een mooier moment bestaat niet: een voltooide opleiding, geen baan, geen huis, geen partner en geen kinderen. Oftewel: tijd om op reis te gaan.
ElkeNet als Sandra afgestudeerd Bewegingsagoog en (Junior) PMT’er. De eerste 18 jaar van mijn leventje doorgebracht in Fryslân Boppe, daarna de Friese Klei verruild voor Zwolle. Eerst op een studentenkamertje van 15m₂, nu met samen met m’n vriend in een flatje.
‘Ik hou van hobby’s’, ben graag buiten en hou ervan mooie plekken te bezoeken. Verder vind ik het leuk creatief te doen (van koekjes bakken tot het pimpen van m’n wc) en zoek ik graag de gezelligheid van vriendjes en vriendinnetjes op.
Toen Sandra me vroeg “Ik ga naar Ghana, ga je mee?” (op een manier alsof ze me vroeg of ik met haar een kop koffie ging drinken), heb ik haar eerst voor gek verklaard. Maar het idee bleef toch in m’n hoofd hangen. Stel je voor, samen met ’t vliegtuig naar zo’n ver vreemd land, om daar mee te helpen in het reilen en zeilen van een weeshuis…
Na er zo’n 2 weken mee rond te hebben gelopen, vroeg ik Sandra of het aanbod nog steeds gold. De eerste twee weken dacht ze dat ik nog terug zou krabbelen, maar inmiddels zijn de tickets al lang en breed geboekt, zijn de prikken gehaald en worden de lijstjes met ‘wat er allemaal mee moet’ steeds langer.
Tijd om carrière te maken als bewegingsagoog/psyochomotorisch therapeut is er nog genoeg. En bovendien zal deze reis flink wat interessant voer opleveren voor dit rupsje nooitgenoeg!
Waar gaan we heen en wat gaan we doen?
Van 16 januari tot en met 26 maart 2009 zijn wij te vinden in weeshuis Hanukkah in Sunyani, Ghana. Dit weeshuis is in augustus 2006 uit de grond gestampt door Mariëtte en Moses Asagbo en biedt inmiddels een veilig onderdak aan 27 kinderen. Meer info over het weeshuis is te vinden op de website Mariëtte's Child Care.
We zijn nog volop plannen en ideeën aan het uitwerken wat we daar willen en kunnen gaan doen - naast het uitdelen van aandacht en liefde. De kunst is om evenwicht te vinden tussen plannen en loslaten, iets waar we beiden vast enorm veel van gaan leren. Met behulp van gedoneerde zwemplankjes willen we in ieder geval aandacht gaan besteden aan zwemles en in gedachten zijn we veel bezig met dans, spel, knutselen, etc., etc... In de aanloop naar Ghana zal dit meer en meer duidelijk worden en updates volgen natuurlijk op deze site.
